De blessure van Herlings heeft dit WK - sorry Jeffrey - van de verveling gered. Want niemand twijfelde aan de titel van Herlings, tot vorige week zondag de beste crosser ter wereld. Tot de training die hem van de week opzadelde met een sleutelbeenblessure. Het lag voor de hand dat Antonio Caïroli - en neen we hebben geen leedvermaak - hiervan zou kunnen profiteren. Dat heeft de Italiaan ook gedaan in de GP van Lombardije op de kunstbaan van Ottobiano….

Credits: Archer, MXGP.com, Kawasaki.


Caïroli begon nochtans heel slecht aan de opdracht toen hij in de kwalificatie  op de gevallen Gajser botste en even later ook zelf tegen de korst ging. Maar toch waren er gunstige voortekenen. Want Caïroli plooide zich dubbel en sloot uiteindelijk af als zevende, vlak achter een verbluffende Kevin Strijbos.

De start van reeks één was er eentje voor het Fox centenboekje van Caïroli. Zijn dertiende kopstart al en een hoog tempo zorgde er voor dat de rest kon inpakken. Toni was dus al half gewonnen. Maar de tweede reeks moest nog komen. Daarin zou hij snel de leiding over nemen, maar die weer inleveren na een val. Heel even toch want in een mum van tijd spoorde Antonio naar de spits en dan was het gewoon uitrijden. Foutloos voor de rest en de balans is straf: in één klap decimeert Caïroli de achterstand van 62 punten naar 12. Herlings doet er best aan om zich op en top te laten verzorgen. Herlings die overigens wel in Ottobiano was.

Gauthier Paulin werd tweede. Dat was niet zo vanzelfsprekend voor de Fransoos die vorige week in eigen land onzichtbaar was. Hij maakte gebruik van het opmerkelijke - en dubbele - falen van een landgenoot van hem om in het spoor van een gedreven Max Anstie vierde te worden in de eerste reeks. Met zijn derde plaats, twee gewonnen, een gekregen werd hij derde in de slotreeks. en dat bleek onverhoopg goed voor de tweede plaats in de eindstand. Regelmaat loonde dus.

En naast hem stond die andere Husqvarna te blinken. Max Anstie:"Ik begon zo goed voorbereid aan het nieuwe seizoen. Maar van bij de eerste wedstrijd liep het fout, en fout en nog fouter." Maar in Ottobiano klikte alles voor het eerst weer positief samen. De rosse ging in de laatste ronde op zoek achter Clement Desalle, maar overspeelde zijn hand door een val in de slotronde en werd derde. In de tweede reeks ploeterde Anstie gemotiveerd van de negende naar de vierde plaats, goed voor brons.

Tim Gajser werd vierde. In de tweede reeks hield hij gelijke tred met CaIroli, even toch en veroverde eigenlijk moeiteloos de tweede plaats. Podiumwaardig dus maar in de eerste manche zat hij echt niet goed en werd pas zesde.

Over de vijfde plaats van Romain Febvre  geraken we niet echt uit. Febvre was gisteren super in de kwalif's. Was super in de eerste start en reed als tweede rond. Maar na acht ronden moest hij de een na de andere voor laten. Dan nog eens een val, en pas toen werd Romain terug wakker. In de slotkoers startte Febvre slecht, maar ging fluks mee met de koprijders. Om dit keer hetzelfde mee te maken en weer abrupt enkele plaatsen te verliezen. Beneiuwd wat zijn uitleg is straks.

Clement Desallle? De tweede beste man in koers. Knalde zich in de eerste reeks los voorbij Febvre naar twee. Moest wel diep gaan om in de slotmeters Anstie van zich af te schudden tot die dat uit zichzelf deed. Startte op vier in de tweede reeks en schoof snel naar drie toen Caïroli het even niet meer zag zitten. De italiaan zwierde hem de volgende ronde fenomenaal voorbij en het moet zijn dat Clement hier fel van schrok en ten val kwam. Naar de achtste plaats, maar geen drama, het zat allemaal nog kort bij mekaar. Maar een tweede val, een vermoedelijk krom rempedaal gevogld door een pitstop deden de boeken toe voor Desalle die nog één puntje haalde.

Strijbos dan. Wat een wedergeboorte! Gisteren flink mee fietsend in de kwalificatie. Wat minder gezien, wellicht opgehouden in de eerste start. Als twintigte doorgekomen en netjes geparkeerd op veertien. Maar dan de slotreeks:  De Kev' pakte begot de holeshot voor zijn rekening. Paar honderd meter dachten we. Klopt want Caïroli was er snel bij om over te nemen. En ten val te komen zodat Strijbos voor het eerst sinds lang weer aan de leiding reed. Iedereen wist wel dat Strijbos die reeks niet zou winnen, maar eerlijk gezegd, het deed me toch deugd dat hij uitiendelijk zevende werd op maar een halve minuut van de winnaar.

Nog om te onthouden de prima wedstrijden en vooral de gretigheid van Jeremy Seewer, zeker in de tweede reeks. En Max Nagl die uiteindleijk ook herhaalde malen in beeld kwam. Bij Jeremy Van Horebeek is de komende week rust welgekomen. Hij moet zich echt herbronnen. Het kan toch niet zijn dat de 'Jerre' het crossen verleerd is.

Conclusies: Caïroli nam de rol van Herlings over, maar door zijn foutjes en de strijdlust van de andere top tien rijders was het misschien wel de leukste GP tot nog toe. Of zijn we er vergeten? Het wordt uitkijken naar Pangkal Pinang!