We waren als spotter aanwezig op de Red Bull Knock Out race. Dat houdt in dat je in de regiewagen achter de regisseur zit en dat je probeert in de gaten te houden wat die regiseur eventueel mist of wat er elders gebeurt. Daardor konden we toch een aantal Belgen in de utizending krijgen. Zo onder meer Axel Van De Sande in zijn duel met Milko Potisek. en zeker ook Yentel Martens die zich al heel vroeg op het podium leek te rijden. Ben Watson won - niet geheel vlekkeloos - de race. Yntels' Husqvarna collega Billy Bolt pakte in de Red Bull Knock Out de WESS titel maar Yentel zelf kleurde zeker mee de wedstrijd. De zoon van voormalig 500cc wereldkampioen Jacky Maertens pakte in Scheveningen een meer dan verdiend podium. Daarmee bevestigde hij zijn bloedvorm want Yentel prijkt in het Franse strandracekampioenschap aan de leiding samen met Milko Potisek.

Credits Futur7Media.


Overtuigend winnaar in de strandrace van Berck-sur-Mer, op het podium in Loon en nu dus derde in de legendarische Red Bull Knock Out. Yentel Martens is hiermee duidelijk dé man van het seizoensbegin in de strandcrossen. In zijn eerste jaar toonde de Rockstar Energy Husqvarna rijder al wat hij in zijn mars heeft in de Courses-sur-Sable, maar deze winter legt Yentel de lat nog hoger.

Proficiat met jouw knappe wedstrijd. Achteraf had iedereen de mond vol over hoe het schrappen van de boomstammensectie de wedstrijd veranderde. Hoe beïnvloedde die beslissing jouw wedstrijd?
Yentel Martens: “Veel, heel veel zelfs. Dat maakt verder niet uit, het is hoe het is. Glenn (red. Coldenhoff) was duidelijk de snelste en de sterkste. Zelf ben ik tevreden met die derde plaats hoor maar er had wel veel meer ingezeten.”

Op een gegeven moment begon je tijd goed te maken op Coldenhoff.
Martens: “Klopt, ik lag tweede en was aan het inhalen op Glenn... Ik had een flinke voorsprong op de derde. En op gegeven moment lag ik zelf plots derde! Uiteindelijk heb ik zes keer –als het niet meer was- over de boomstammen gerden en ik heb echt liggen sukkelen. Toen zag ik ineens dat er rijders langs reden. Zelf dierf ik dat niet uit schrik voor straftijd of diskwalificatie. Sommige rijders voor me hebben maar één of twee keer over de boomstammen gereden, tja dan verlier je dus massaal veel tijd.”

In al strandcrossen die je de voorbije weken reed, stond je op het podium.
Martens: “We zijn inderdaad op de goede weg, maar ik ben er nog niet. Nu moeten we blijven werken. Ik ben nog altijd gemotiveerd om superhard te werken en ik voel me goed, de motor loopt goed.”

Elke strandrace is een beetje anders, daar hoort ook ’n bepaalde strategie bij.
Martens: “Je moet vooral fysiek goed in orde zijn en jezelf kennen. Daarnaast moet je ook goed weten hoe je zo’n dag aanpakt: wanneer eten en drinken. Bij de Red Bull Knock Out moest je anderhalf uur van tevoren al aan de start zijn. Je moet vroeg op en dan sta je een hele tijd te wachten in het parc fermé. Dan ga je naar een ander gesloten park waar je weer een half uur moet wachten. Ook aan de start moet je weer wachten. Je kan dus best eten en drinken meenemen. Eerst heb je in de Knock Out een kwalificatierace van een uur, daarna ga je snel eten en douchen en dan weer klaar maken voor de finale én weer wachten! In Le Touquet moet je gelukkig minder lang wachten.”

Alle toppers in de discipline hebben het over de ervaring die je nodig hebt om uit te blinken in dit soort werk.
Martens: “Vorig jaar heb ik al veel geleerd over hoe het werkt. Nu ben ik veel voorzichtiger misschien zelfs té voorzichtig nadat ik vorig jaar al straftijd had gepakt en een diskwalificatie aan mijn broek had. Dit weekend was ik sowieso te voorzichtig. Zowel qua fysiek als qua snelheid zit ik echter op schema. Eigenlijk sta ik conditioneel zelfs verder dan verwacht maar het hoofddoel is en blijft Le Touquet.“

In de Enduropale van Le Touquet rij je drie uur. De Knock out is een race van twee uur. Wat ligt jou het meest?
Martens: “Ik kies in ieder geval voor een wedstrijd over drie uur, dan ben je er meteen vanaf! Nu was de Knock Out wel een erg lange dag. “

Endurorijders zijn het gewoon om obstakels tegen te komen en van ritme te veranderen. Dat is heel anders dan wat je als motorcrosser op een gewone baan gewend bent. In een strandrace moet je constant anticiperen om achterliggers voorbij te gaan. Hoe ga je daar mee om?
Martens: “Wat inhalen betreft heb ik al veel bijgeleerd. Vorig jaar was ik nog veel te voorzichtig met achterliggers. Nu durf ik al iets meer risico’s te pakken bij het inhalen. Tot nu toe pakt dat goed uit! Je moet gewoon goed vooruit kijken en proberen te lezen wat de andere rijders gaan doen. Hoe sneller je ze voorbij gaat, hoe minder kans je hebt om ze te raken. Als je zelf begint te twijfelen dan haak je in elkaar...”

Zand genoeg in Lommel, jouw thuiscircuit, maar elke zandomloop of elke strandcross heeft zo zijn typische kenmerken. Hoe verschillen de strandraces van elkaar op dat vlak?
Martens: “Eigenlijk kan je Scheveningen heel erg vergelijken met de Franse strandraces. Berck, Scheveningen, Hossegor en Le Touquet zijn quasi identiek. Al is het strand in Scheveningen wel véél breder, natuurlijk komt het er ook wel zwaar te liggen maar niet zo zwaar als Le Touquet bijvoorbeeld. Net omdat het zoveel breder is. De Enduropale is in vergelijking met de Knock Out zeker de helft smaller.”

Het hele jaar heb je op hoog niveau gereden in eigen land, toch werd de MXGP in Lommel een enorme afknapper.
Martens: “De week voor Lommel voelde ik me super goed, ook het rijden ging uitstekend. Op vrijdag werd ik plots ziek. In de vrije training kon ik een halve ronde doorgaan en ik was bekaf. Ik kon niks meer. Na de kwalificatierace moest ik zelfs overgeven, heel het weekend presteerde ik ondermaats. ‘s Zondags kon ik gewoon géén manche uit rijden. Lommel was er één om zo snel mogelijk te vergeten. Daarna heb ik rust genomen, ik ben op de Keiheuvel weer op de motor gestapt en daar heb ik laten zien dat ik met de GP mannen mee kan. (red. Martens stond in Balen twee keer op het podium). Achteraf bekeken heb ik na Balen een boost gekregen. Vanaf dan ging het nog beter.”

Hoe schat je zelf jouw kansen in voor Le Touquet?
Martens: “Eigenlijk kan je daar niet té veel over zeggen omdat er zeker in die wedstrijd zoveel kan gebeuren. Zoals altijd ga ik naar daar om te winnen. Normaal gesproken moet het podium zeker haalbaar zijn. “

Tegelijk lig je nu ook in pole positie voor de titel in het Franse strandcrosskampioenschap.
Martens: “Aanvankelijk hadden we niet gepland om alle wedstrijden mee te rijden maar nu ik op kop sta verandert dat de hele zaak uiteraard. Begin december rij ik dus ook St-Léger de Balson en een week later de Ronde des Sables in Hossegor.”

Zien ze jouw volgend jaar ook terug in de beroemde Enduro del Verano in Argentinië?
Martens: “ Zeker weten in februari ga ik weer naar daar! Dat is één van de mooiste wedstrijden die ik ooit heb gereden. De mensen zijn er heel enthousiast en het is een erg populaire race ginder. Daar is het zand héél speciaal, de Enduro del Verano is ook meer een woestijnrace dan een strandrace. Het zand lijkt er een beetje op Lommel in de zomer als het echt pap is! Ik kijk er in ieder geval erg naar uit.”

Bedankt voor jouw tijd, in ieder geval veel succes de komende maanden
Martens: Graag gedaan, bedankt!