MX World

01/01/2019 15:06 - geplaatst door Stingray

Laten we met positief nieuws beginnen toch? De redactie van MXWORLD.BE wil zijn lezers een dijk van een nieuw jaar wensen. Een dooddoener (bij wijze van spreken) is dat we focussen op gezondheid. Ik weet het, een cliché van een cliché, maar wie ziek is beseft pas echt dat gewoon gezond zijn verder alles in de schaduw plaats. Natuurlijk mag het op materieel vlak ook allemaal best een beetje mee zitten. Ik hoop ook dat de maatschappij een beetje tot rust komt dit jaar. De tegenstellingen lijken vaak groot, maar wie ze nader onder de loep neemt zal zien dat het eigenlijk allemaal niet zo ver uit mekaar ligt. Ik  kijk met een ongerust oog naar de politiek. Veel van hen pretenderen bezorgd te zijn om de maatschappij, maar in de praktijk komt dat niet zo duidelijk tot uiting. Ik wens hen een dikke portie  verantwoordelijkheidszin toe. Ze moeten beseffen dat beslissingen in pluchen salons vaak verregaand ingrijpen op ons dagelijks leven.

Maar ik wil het hebben over de motorcross in 2019. Niet echt een supervrolijk verhaal, al had ik dat uiteraard liever anders gezien.

Onder Thor dus.

Toegegeven, voor ons land ziet het er allemaal niet zo goed uit. Jeremy Van Horebeek, in 2018 nog factory rijder, verdwijnt wellicht uit de MXGP. Ik geloof niet echt in mirakels maar ik wens Jeremy er toch een toe. Oké, we hebben een aantal blijvers, maar wie Herlings en Caïroli vorig jaar zag stoeien beseft dat het ook voor Clement Desalle moeilijker wordt om nog wereldkampioen te worden. Belgische aangroei is er mondjesmaat. Jeffrey Dewulf zou de volledige Europese cyclus gaan rijden. Kevin Strijbos mag een mooie carrière nog een jaar uitbreiden. Hij en Julien Lieber mogen echt wel op een top tien plaats focussen. Kevin op basis van zijn regelmatigheid als hij blessureloos blijft. Lieber maakt grote stappen. Het is kwestie nu van niet al te vaak meer te struikelen onderweg. Ja, we zien ons nog verrast worden door de Oostkantonner. Maar het Belgische meesterschap in de koninginnenklasse is niet meer. Al een tijdje niet meer.

In de MX2 wel? Nee, maar we denken - nog niet. Wordt Jago Geerts dan de nieuwe wereldkampioen? Neen, maar we denken - nog niet. Feit is dat Jago de Belgische hoop NU draagt. Gretig, verstandig, beide voeten op de grond, een prima team om zich heen. Laat Jago maar schuiven, ik geniet er elke keer weer van. Waarom zou Geerts  niet naar de top vijf mogen mikken. Niks mis mee toch. Brent Van doninck krijgt wellicht een nieuwe impuls. Hij besefte dat 2018 niet goed - ik verbeter - niet goed genoeg was. Hij kan een stuk beter. Waarom niet op de Honda?

Gelukkig hebben we met Marvin Vanluchene nog wel een wereldkampioen. Om een of andere reden hebben de zijspannen het titelgrossieren over genomen. Ik ben de tel kwijt. De Hendrickx-en, Ben Adriaenssen, Sven Verbrugge en halve Belg van den Bogaart. Piloot of bakkenist, we haalden de afgelopen jaren bakken titels en ereplaatsen binnen. Als beloning voor zoveel resultaten krijgen ze volgend jaar twee Belgische WK-proeven cadeau.

Maar dan komen we aan de pijnpunten. Het is niet anders. Ik ben content dat de omkadering rond Liam Everts professioneel wordt. Hoe ver draagt Liam? Geen mens die dat weet. Maar het talent is er, en ook al een beetje de rest. Ik ben er zeker van, hij zal zich niet laten doen in het EMX125. Ik ben content dat een aantal jeugdrijders kiezen voor de moeilijke optie, het EK-selectiewedstrijden, in plaats van dertig bekertjes rond de kerktoren.

Helaas het zijn er maar een handsvol. Maar ik wens hen veel succes toe.

Hoewel, ik wik mijn woorden. Het is niet iedereen gegeven om met een gastje van 11 jaar heel Europa rond te hotsen. Zo'n campagne kost handenvol geld en is eigenlijk niet zo evident als het lijkt. Sommige families zijn wel verplicht om rond de kerktoren te rijden. Daar is eigenlijk niks mis mee. Uit de liefhebbersbonden kamen vaak de talenten die het alter internationaal waar maakten. Mar het ongelooflijke is dat die trend al een paar jaar omgekeerd was. Subtoppers zakten af naar de liefhebbers en  maakten daar nog vaak mooie seizoenen. Maar er zijn geen subtoppers meer die naar de liefhebbers afdalen. In besloten kring durfde ik al eens laten uitschijnen dat onze grote bond, de BMB in zwaar weer zat. Net zoals de motorcross in het algemeen. Maar dat het richting 2019 al zo erg zou zijn...….

En laat ons daar nu lessen uit trekken. In de wandelgangen is men er in bestuursmiddens ook wel van overtuigd dat een bond het mogelijk niet meer red in zijn eentje. Bij de liefhebbers en bij de grote bond. Het beseffen is één. Vorig jaar was er een schuchtere poging tot samenwerking. In 2019 zullen VLM en BMB de handen al waker in mekaar slaan en ook MCLB erkend die nieuwe trend. Wallonië? Daar moeten we ons geen zorgen over maken.  De mannen van FPCNA varen al langer onder de FMB-banier en AMPL heeft daar in het zuiden het rijk én schitterende omlopen voor zich alleen. Ik ben hoegenaamd niet bang dat we motorcross zal verdwijnen. Maar het zal wel anders zijn. Sorry, maar de vette jaren zijn even voorbij. Je kan natuurlijk soloslim spelen als federatie. Maar dan ben je aan het gokken of dat op lange termijn wel lonend zal zijn.

Aan de andere kant, ik stel me vaak de vraag of er teveel bonden zijn. Ja en neen. Stel dat er een bond weg valt, zijn de andere dan in staat om iedereen op te vangen? Gelukkig zijn er dan nog de lokale initiatieven zoals Genk en Lille. Ideaal als instap voor de beginner. Ideaal als uitstap (ik bedoel een zijsprongetje) voor de hobby rijder.

Dan even een tweede zijsprongetje. Is het Hollands model ideaal? Ik weet het niet. Twee bonden die ook steeds meer moeite hebben om hun kalender deftig gevuld te krijgen. Maar zij trekken zich op aan het Herlings-effect. Schandalig dat die bij de verkiezing van de sportmannen zo werd genegeerd. In de breedte doet Holland het wel goed met de districtswedstrijden of de DMX. Met de Dutch Masters hebbe ze een mooi uithangbordje, net zoals straks de MXoN in Assen. Maar na de vakantie valt het daar ook allemaal een beetje stil. Bovendien komt de ene omloop na de andere ook dar onder vuur te liggen. Geen leuke tendens als je het ons vraagt.

Maar ach, we moeten niet in een ander zijn bord kijken. Ik weet er niet genoeg van om te zeggen dat naast de prestigieuze ADAC Masters de cross in Duitsland floreert. Eerlijk gezegd, ik betwijfel het. Wat ik wel zag is dat het Franse kampioenschap een eigen koers vaart maar ook neer het einde toe aan bloedarmoede begint te lijden. In Groot-Brittanië lijkt de Maxxis serie toch aan te slaan, en puurt vaak de wat mindere GP-rijders uit voor  het Britse kampioenschap. Rijders van over de hele wereld wel te verstaan.

En hoe zit het nu feitelijk met het wereldkampioenschap. Marketing technisch begrijp ik de sprong naar Azië. Vooral in de tropenlanden liggen daar enorme verkoopmogelijkheden. Niet voor crossmotoren, maar hey, Yamaha, Honda, Kawasaki enz. leven niet van de verkoop van noppenfietsen. Rusland ligt ook voor de hand. Groeimogelijkheden zat. En dan stond daar plotseling China op de agenda. Twee keer zelfs, Hong Kong en Shangai. Maar de promotor zelf heeft de eerste locatie naar achter verschoven, als laatste GP. Als de strijd om de top drie gereden is zien we niet veel volk naar China trekken. Al moeten we eerlijk toe geven dat het WK er nu echt wel staat. Ik hoop - al is dat voor een stuk voor mezelf - dat Herlings het volgend jaar niet zo gemakkelijk krijgt. O ja, ik blijf er bij dat Jeffrey de beste is en een dik verdiend kampioen. Maar hij had toch vaak schuld aan het vroegtijdig weg-ebben van de spanning. Analoog aan Van de Poel/veldrijden dus. Herlings kan toch niet met opzet slecht gaan starten of trager rijden..... 

Ik pretendeer niet de wijsheid in pacht te hebben. Maar de evolutie in de MX is wat ze is. Welke kant het opgaat? 'k Weet het niet. Feit is dat achter de schermen momenteel voor het eerst met pionnen wordt geschoven. Er verandert wat, maar U merkt het vooralsnog nog niet.

Afijn: ik wens alle bonden veel rijders toe en druk bezochte wedstrijden voor de organisatoren. Aan de atleten zelf een ongevalvrij jaar - of toch zo veel mogelijk beperkt. Daarnaast hoop ik dat ze hun ambities wat aanscherpen en ze ook realiseren. en onszelf wensen we boeiende wedstrijden, zodat U met volle goesting weer naar MXWORLD.BE surft.