MX World

11/04/2014 19:47 - geplaatst door Marcel Dirks

Sommigen onder jullie zullen wel al her en der de kleine maar o zo opvallende, felgekleurde stickers gezien hebben van MX Rules! Wel achter deze stickers zit een heel pakkend verhaal, een verhaal dat ik met jullie wil delen. Wij hebben in elk geval onze medewerking verleend aan een supermooi initiatief, hopelijk volgen vele andere! Het is een verhaal om stil van te worden en stil te staan bij het feit dat elk huisje nog steeds zijn kruisje heeft om te dragen … Lees het hele verhaal aub en help om deze droom verder te laten leven!!!! Hier het verhaal van Dave Antohnis, klik op Thor

Een tijdje geleden vroeg een oude bekende mij als om vriendje te worden op de smoelenboek. Dave is voor mij een oude bekende omdat we al jaren samen in de motorcross zitten, weliswaar in onze vroegste kinderjaren kwamen we elkaar als ns tegen omdat een buurjongen van mij aan motorcross deed en Dave Alias “den Dizze “ zijne papa mekanieker was van de Kris Verhaegen Snottebellen waren we toen nog ,niets kon vermoeden dat we jaren later een steunactie op poten zouden zetten voor deze geweldige kerel : Hier even zijn story : Ik ben geboren op 30 juli 1974 met de erfelijke longziekte „mucoviscidose”, bekend in je oren of niet ?? Een taaislijmziekte in je longen die je doet sterven op jongere leeftijd, mijn leven is motorcross, altijd geweest tot ik op mijn 25ste echt zo slecht wordt dat ik getransplanteerd dien te worden aan beide longen in 2001! Febr 2002 zit ik terug op een nieuwe KTM 125, kopen we een nieuwe mobilhome en we vertrekken in de BLM federatie, mijn leven kan eindelijk beginnen. Ik ben de eerste getransplanteerde muco patient die wedstrijden rijd in de VLM, in Belgie en zelfs blijkbaar in Europa, uitslagen zijn er niet echt maar das zeker niet de bedoeling. De eerste 6 jaar gaan redelijk ok eigenlijk, wel wat breuken maar ja dat hebben we er voor over he hihi! De laatste jaren bij de nieuwelinge B worden eigenlijk wel ok, met drie top 10 plaatsen in de eindstand mag ik zeer tevreden zijn, in 2010 begint mijn gezondheid wat minder, mijn lichaam krijgt het lastig en op mijn 36ste heb ik eigenlijk een lichaam van iemand van 46. Ondertussen kom ik in contact met een transplantatie-team dat mij vraagt om te beginnen met fietsen, de Mont Ventoux beklimmen. Ik verklaarde ze zot hihi, toch ben ik die uitdaging aangegaan maar crossen én trainen met de fietsen werd me te zwaar dus heb ik gekozen voor de fiets! Al kon ik het crossen toch niet laten, het jaar 2011 ben ik als enigste getransplanteerde mucopatient de Ventoux op gefietst en daar ben ik tot nu toe wel fier op. 2012 Werd nog gekker, de Galibier in helse weersomstandigheden, vriezen, ijs, sneeuw. Min 2 graden op den top maar ook daar ben ik opgefietst en weer als enigste gmp! Een maand erna, oktober 2012 slaat een noodlot toe, mijn longen stoten af van dag op dag  zelfs na 12 jaar, de proffen snappen er niets van, ook hier ben ik weer maar dan in het negatieve de eerste in, gggrrrrrr. Een zware domper voor mij want sport was mijn leven, de eerste 5 maand waren zware lange dagen, weken, maanden. Ik kwam van 115 % naar 45 % in 5 maand! Toch nam ik den draad weer op en begon ik terug te fietsen, het leven was redelijk doenbaar  tot ik in november-december 2013 heel ziek werd, longontsteking, een maand in de kliniek. Alles bleek redelijk ok maar ik bleef klagen van bepaalde symptomen en maag, weinig eten, vermageren enz tot ze verder bleven kijken en tot de conclusie kwamen, vlekken op de lever.... Op 20 jan wordt er slokdarmkanker vastgesteld in de zwaarste graad en heel mijn lichaam is uitgezaaid behalve in mijn hoofd haha, nog iets normaal dus haha! "We kunnen niets meer doen in uw geval", ook met de medische voorgeschiedenis, nu had ik iets van "oei dit is serieus" maar ik ga mij er door spartelen maar helaas, na twee weken wist ik hoe laat het was. Ik heb alles gepland en geregeld, het klinkt rus en hard maar dit is pure realiteit, ik leef ni lang meer, ik heb op 7 maart een groot feest gegeven, een vervroegde 40st verjaardag , 10 jaar getrouwd en 13 jaar mijn donorlongen en dan ook een soort afscheidsfeest!! Da was mijne laatste droom ! Ondertussen zijn er zoveel mensen die me steunen langs alle kanten, vooral in de mx, mijne slogan is MX -RULES, nu heeft mijn nicht een idee gekregen en een stickertje gemaakt ervan, heb je dat al gezien ???? Haar bedoeling is om dat overal in de mx te laten opvallen, als dat aanslaat petjes, t shirt enz, goed zot zeg ik hahaha , Tot zover Dizze zijn story. Natasja Haesendoncks (nichtje van Dizze ) heeft alles op poten gezet om van deze actie een mega succes te maken. Hier haar verhaal : Wij verkopen deze om een centje bij te dragen aan den Dizze en Kristel. Ze willen dat zelf niet meteen maar ik heb gezegd al is het om aan de kant te zetten en dan later met Manoukje (7) wat te doen want het kind gaat ook een moeilijke tijd tegemoet. Maar het grootste doel is om iedereen den Dizze zijne kreet te laten kennen en hem verder te laten leven in elke crossfanaat. We hebben om te beginnen stickers en later komen er petjes en t shirts bij 1 sticker kost dus 2 euro. 10 stickers (ongeacht de kleuren) = 15 euro. (kleuren wit /blauw /groen /grijs/rood /oranje /groen ) Voorlopig kan je alles bestellen of verdere info vragen aan Natasja Haesendoncks via mail. natasja@at-tach.nl of op de verschillende wedstrijden waarbij je de verkoopstand van MX477. Bedankt alvast!